ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ -ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΥΠΟΜΕΝΟΥΝ ΚΑΡΤΕΡΙΚΑ

Κυριαρχεί η αποσπασματικότητα σε κάθε έκφανση της ζωής. Όλα αλλάζουν αλλά τα ίδια μένουν. Η παγκόσμια οικονομία καταρρέει, οι ανθρώπινες σχέσεις καταρρέουν ως απόρροια αυτής και όλοι μαζί αγκαλιασμένοι αναμένουμε την Άνοιξη. Ποιος είναι ικανός να τη φέρει εκτός από εμάς;
Περπατώ στην Αθήνα. Άθλιοι οι δρόμοι. Όχι γιατί είναι βρώμικοι αλλά γιατί εμείς είμαστε. Ποιος ευθύνεται; Οι άλλοι; Πάλι οι άλλοι; Η προσωπική ευθύνη δεν υφίσταται; Πάλι κάτω από το πέπλο της ψευδαίσθησης;
Οι πόλεις δεν αντέχουν. Έχουν πνοή και διαμαρτύρονται αλλά ποιος είναι ικανός να τις ακούσει και να τις αισθανθεί; Εδώ και πολλά χρόνια φωνάζουν δυνατά. Η επιστήμη δύναται να φτιάξει πόλεις, χωριά με ενέργειες από τη φύση. Η φύση ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνεμος, ο ήλιος, τα κύματα είναι ικανά να καλύψουν και να αντιμετωπίσουν την παγκόσμια έλλειψη ενέργειας. Η πρόσβαση της να είναι δωρεάν για να προσφέρει αγαθά και υπηρεσίες σε όλους τους ανθρώπους.
Ουτοπία; Ό,τι δεν μπορούμε να φανταστούμε είναι ουτοπία. Ποιος θα φανταζόταν ότι θα επικοινωνούμε με υπολογιστές πριν λίγα χρόνια; Αυτός που θα τολμούσε να το εκφράσει, θα χαρακτηριζόταν τουλάχιστον ονειροπόλος.
Ας χαρακτηριστώ ονειροπόλος και ας περπατήσω στην Αθήνα της ουτοπίας. Δε θα χρειάζεται να αγοράσω πλαστικό ή χάρτινο εισιτήριο αλλά θα είναι δωρεάν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ο ήλιος θα φαίνεται πιο καθαρός, τα τρόλεϊ δε θα λειτουργούν με τεχνητή ενέργεια και τα αυτοκίνητα θα κυκλοφορούν με φυσικές ενέργειες. Οι άνθρωποι δεν θα αναγκάζονται να εργάζονται τόσες πολλές ώρες για να καλύψουν τις ψεύτικες ανάγκες τους αλλά θα προσφέρονται όλα και σε όλους από τη φύση με τη δύναμη της επιστήμης και της τεχνολογίας.