Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ…… να’ μαστε πάλι

Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ…… να’ μαστε πάλι Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ……να’ μαστε πάλι. Μαζί. Πάντα μαζί μου είσαι. Ανάμεσα σε γη και ουρανό σε αναζητώ. Κάπου εκεί, κάπου ενδιάμεσα σε πράγματα που δεν φαίνονται με το ανθρώπινο μάτι, εμείς επικοινωνούμε. Τα βήματα σου πιο πίσω, να με ακολουθείς, να με προσέχεις. Δεν κοιτώ πίσω, ξέρω, αισθάνομαι. Δεν σε επισκέπτομαι, δεν χρειάζεται, εσύ ξέρεις. Τώρα, ξέρεις ακόμη περισσότερα. Έλα ακόμη πιο κοντά, ειδικά τώρα. Ποια γλώσσα είναι ικανή να σε αποτυπώσει; Ποια ζωγραφική τέχνη; Καμία. Εσύ είσαι αιώνια γιατί υπάρχεις μέσα μου, ζωντανή. 11-10-98, πριν πολλά χρόνια. Δεν έφυγες. Νόμισα πως έφυγες. Δεν είναι δυνατόν. Δεν με χαιρέτησες, άρα ήξερες πως είσαι μαζί μου. Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ……να’ μαστε πάλι. Μέσα μου γίνεται πόλεμος. Εσύ χαμογελάς γιατί ξέρεις. Πάντα ήξερες, για αυτό δεν μίλαγες. Όσοι ξέρουν σιωπούν. Μέσα στη δίνη, είσαι γαλήνη. Ηρεμείς τις καταστάσεις γιατί αγαπάς μόνο την ήρεμη καταιγίδα. Με επισκέπτεσαι ξαφνικά και φεύγεις. Μου ζητάς να ψάξω και σε βρίσκω. Όταν χάνομαι-που συμβαίνει συχνά- με ακολουθείς και μέσα σου γελάς γιατί πάλι ξέρεις. Μόνο με τα μάτια, ξέρεις. Ίδια μάτια γνώρισα. Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ……να’ μαστε πάλι. Αλήθεια, αν με ρωτήσεις την ηλικία της ταυτότητάς σου, θα πρέπει να σκεφθώ με μαθηματικούς όρους για να την προσεγγίσω-και αν-σωστά. Δεν με νοιάζει. Εγώ νοιώθω μαζί σου πιτσιρικάς, σε αλάνα, χωρίς προστατευτικά σύρματα. Η μουσική υπάρχει μέσα μου Βάβω μου, στιγμές είναι τόσο δυνατή που την ακούω μόνο εγώ και άλλες είναι τόσο σιγανή που δεν μου αρέσει. Μέσα στη μουσική είναι η φωνή σου. Δυνατή και χαμηλή. Δυναμώνει στη λύπη, χαμηλώνει στη χαρά. Εσύ ξέρεις. Τώρα ακόμη περισσότερο. Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ……να’ μαστε πάλι. Μεγαλώνει η μορφή σου, μικραίνει η απόσταση. Είσαι εδώ, με ακους, σε ακούω. Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ……να’ μαστε πάλι . Δεν σε έχασα ποτέ. Ποτέ.