ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΜOY ΒΑΒΩ
ΣΑΝ ΝΑ ΜΗ Σ ΕΧΑΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ
ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΟΠΩΣ Τ ΑΦΗΣΕΣ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ
Ο ΜΑΥΡΟΣ ΟΚΤΩΒΡΗΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΑΝΙΣΕΙ
ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΕΙ ΑΙΩΝΙΑ.
ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΗΝ ΑΘΩΑ ΤΗΝ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
ΤΑ ΣΤΟΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΛΟΓΙΑ
ΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ
ΠΟΥ ΜΕ ΟΔΗΓΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΟΔΗΓΕΙ ΑΙΩΝΙΑ.
ΣΑΝ ΝΑ ΜΗ Σ ΕΧΑΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΝΑ ΦΘΕΙΡΕΙ
ΤΑ ΑΝΑΛΑΦΡΑ ΛΑΜΠΕΡΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
ΠΟΥ ΣΤΕΚΟΥΝΕ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ.
ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΠΟΥ ΔΕ ΣΕ ΒΛΕΠΩ
ΝΑ ΕΜΠΝΕΥΣΘΩ ΝΑ ΣΕ ΥΜΝΗΣΩ
ΝΑ ΝΟΙΩΣΩ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΟΥ ΤΟ ΚΥΜΑ
ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΝΑ ΚΟΛΥΜΠΗΣΩ.
ΣΑΝ ΝΑ ΜΗ Σ ΕΧΑΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ….
ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΕΝΑ ΒΑΒΩ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ
ΝΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΥΡΟΣ ΟΚΤΩΒΡΗΣ
ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΔΥΣΩΠΗΤΟΣ ΟΚΤΩΒΡΗΣ.
Σάββατο 5 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου