AΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΣΕ ΚΑΨΕΙ

AΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΣΕ ΚΑΨΕΙ


Στο Ολυμπιακό Στάδιο οι θεατές αναμένουν με θρησκευτική ευλάβεια. Στο σημείο εκκίνησης παρατάσσονται αθλητές διαφορετικών εθνικοτήτων, θρησκειών, φυλών. Τους ενώνει δύο χαρακτηριστικά : Η Ιδέα και το πικρό χαμόγελο. Ο Πέτρος ο οικοδόμος, ο Πωλ ο λιμενεργάτης, ο Φρανς ο σκουπιδιάρης, ο Αλί ο σιδεράς και ο Ιωσήφ ο ξεναγός.
Το Στάδιο σείεται από ζητωκραυγές. Δεν ενδιαφέρεται ποιος θα αποσπάσει τα πρωτεία, το γνωρίζει. Δεν ενδιαφέρεται ποιος θα πλησιάσει τον ιδεατό χρόνο, δεν υπάρχει. Δεν ενδιαφέρεται ποιος θα χειροκροτηθεί περισσότερο, όλοι.
Καθώς ακούγεται ο ήχος της έναρξης και οι πέντε συναθλητές-συνταξιδιώτες αγκαλιάζονται σαν αδέλφια και χορεύουν τρέχοντας. Χαιρετούν τους θεατές, τους κάνουν σινιάλο και εισέρχονται όλοι στο χώρο που ανέκαθεν βρίσκονται από την ημέρα που γεννήθηκαν : στον αγωνιστικό στίβο.
Σ’ αυτές τις αθλητικές δραστηριότητες, οι διοργανωτές είναι οι ίδιοι οι αθλητές, οι έπαινοι είναι το ιδεώδες, το μήνυμα είναι η ειρήνη, ο άνθρωπος.
Σηκώθηκα και εγώ από την εξέδρα, ξεχύθηκα στον αγωνιστικό χώρο, πιο ψηλός.
Άραγε, ζω την πραγματική ονειρεμένη κατάσταση ;




Χρίστος Σοροβέλης

Δεν μας φταίει κανείς άλλος εκτός του εαυτού μας

Ακατανόητες οι λέξεις από χείλη ρητορικά. Είναι ρητορικά ή επίπλαστες προφάσεις που παρουσιάζονται ως επιχειρήματα; Ακούμε, βλέπουμε μα δεν κατανοούμε. Γιατί; Είναι ο άνθρωπος αδύναμος να αντιληφθεί και να διαχωρίσει το ψεύδος από την αλήθεια; Δεν Είναι. Αλλά πολλές φορές αδυνατεί αφού δεν ξέρει πώς να το εκφράσει, πώς να γνωστοποιήσει τις αντιρρήσεις του και σε ποιον.
Η Μενεγάκη, λένε τα έντυπα, λαμβάνει επίδομα πολυτέκνου και το χαρίζει σε κάποιον αναξιοπαθούντα. Τι μεγαλείο ψυχής. Τι ψεύδος και τι υποκρισία όταν μερικοί την κατακρίνουν. Θεωρώ πως στη σημερινή εποχή, ένα από τα πιο επαναστατικά τραγούδια είναι της Τζούλιας Αλεξανδράτου. Υπερβολές; Όχι. Το άσμα Στόχος Είναι Τα Λεφτά …έτσι (της) είπε ο μπαμπάς αποκαλύπτει το σημερινό τρόπο ζωής πολλών και πολλών που θα ήθελαν κατ΄αυτόν τον τρόπο να ζουν. Υπερβολές, ακούγεται μια φωνή. Αν δεν είναι υπερβολές γιατί ζούμε τον απόλυτο εξευτελισμό στις κοινωνικές και προσωπικές μας σχέσεις; Ποιος καίγεται στη φωτιά για να υμνήσει την αθωότητα; Κανείς. Όλοι περιμένουν το Μεσσία νίπτοντας τας βρώμικας χείρας που δεν γίνονται καθαρά με λόγια ούτε με ευχές.
Κατακερματισμός της σκέψης. Έχει δίκιο η Μενεγάκη ή όχι; Πανελλήνιο ερώτημα ταλανίζει τη σκέψη πολλών. Ποιος διερωτήθηκε γιατί κυριαρχεί στη ζωή μας η εν λόγω συμπαθούσα Κυρία; Φταίμε εμείς θα ισχυριστεί κάποιος που την παρακολουθούμε και της δίνουμε αξία υπέρ το δέον. Μήπως όμως η Μενεγάκη είναι το άλλοθι μας για να κρύψουμε τη δική μας ανυπαρξία, τη δική μας ανικανότητα να βρούμε τρόπους επαγρύπνησης; Δεν μας φταίει κανείς άλλος εκτός του εαυτού μας.

Σοροβέλης Χρίστος
Φιλόλογος

Ερωτήματα

«Όταν μπορούμε να βάζουμε στο μυαλό μας ερωτήματα, τα ερωτήματα κάνουν μόνα τους τη δουλειά τους. Πάνε ως εκεί που δε μπορούν να προχωρήσουν οι απαντήσεις. Να, αυτό είναι το κέρδος που έχουμε απ’ τα ερωτήματα. Μας κάνουν να περπατάμε, ενώ με τις απαντήσεις στεκόμαστε»
(βλ. Σπύρος Πλασκοβίτης, Το φράγμα, Αθήνα 1977, σελ. 24).

ΨΥΧΕΣ

υπάρχουν ψυχές ξάγρυπνες