ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΡΟΚΙΔΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΡΟΚΙΔΗ στην Εφημερίδα ΑΙΓΑΛΕΩ Χριστόφορος Κροκίδης: Ένας Μουσικός Ταξιδιώτης Φιλική συνέντευξη στο φιλόλογο Χρίστο Σοροβέλη «Θέλω να μάθω πότε η απελπισία θα γίνει ΟΡΓΗ...και ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ......». Τα εφηβικά όνειρα, αν παραμείνουν όνειρα, μας κυνηγούν και μας καταδυναστεύουν. Ως έφηβος ήθελα, ακόμη φυσικά θέλω, ίσως και περισσότερο, να τρομάξω τον άνεμο, και εκείνος με τη σειρά του να τρομάξει εκείνους οι οποίοι μας πληγώνουν, μας γκρεμίζουν τα όνειρα. Τουλάχιστον, αυτό επιθυμούν, αλλά εμείς δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Ποτέ. Με όπλο αυτή τη σκέψη ήθελα, πάντα ως έφηβος, να κολυμπήσω στα νερά που είναι καθάρια, δυνατά, αληθινά. Πάντα πίστευα ότι τα μάτια ενός παιδιού μαρτυρούν την αλήθεια. Αυτά τα μάτια πάντα έψαχνα σε ανθρώπους. Με δισταγμό, τότε, χτύπησα το κουδούνι ενός δημιουργού, με μάτια παιδικά, με μάτια αθώα, για να του δώσω στίχους, να τα μελοποιήσει, για να τους τρομάξει. Μόνο που ο δισταγμός μου με τρόμαξε και δεν τόλμησα να ανοίξω την πόρτα του σπιτιού του Χριστόφορου και να του μιλήσω. Πέρασαν κάμποσα χρόνια, δεν είμαι πια έφηβος, αν και η ψυχή μου μόνο παιδική θέλει να μείνει. Τι πείσμα και αυτό; Πότε θα μεγαλώσεις, όπως μου λέει και η μάνα μου; Να μεγαλώσω. Όσο μεγαλώνω τόσο πιο πολλά όνειρα κάνω. Και όνειρα κάνουν μόνο όσοι εσκεμμένα μένουν παιδιά, όχι για να καλύψουν ανασφάλειες αλλά για να καλύψουν με την αθωότητά τους όλη την οικουμένη. Και η οικουμένη να καεί, δηλαδή να γεννηθεί. Επιτέλους. Αυτός ο δημιουργός είχε, έχει και θα έχει μια αθώα ματιά στο αγγελικό του μουσικό παίξιμο, μια δυνατή ροκ νότα σε αρμονία με μια τεράστια ποιητική αισθητική ευαισθησία. Πάνω στη σκηνή μοιάζει με έναν ιερουργό, ο οποίος ανοίγει τους κλειστούς ουρανούς και μας ταξιδεύει σε ονειρεμένα μονοπάτια που μόνο όσοι τολμούν να ξεγυμνωθούν από την αλλοτριωμένη τους ζωή, κατανοούν. Όχι απαραίτητα με το νου αλλά και με την ψυχή τους. Συνταξιδιώτες του Ονείρου, σας παρουσιάζω το δημιουργό. Το Μουσικό που ίσως, όπως είπα και σε μια ψυχή, την Όλγα, να μην έχει αντιληφθεί πόσο άξιος, πόσο ιδιοφυής μουσικοδημιουργός είναι. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν του αρέσουν οι ύμνοι. Αλλά με τόσους ύμνους που έγραψε για εμάς, δεν του αξίζει και του Χριστόφορου ένας; • Χριστόφορε, ετοιμάζεις νέα μουσική δημιουργία; Τη λέω δημιουργία διότι δεν θεωρώ πως η μουσική για σένα είναι δουλειά. Βρίσκομαι σε στάδιο ανασύνταξης ...ετοιμάζω ένα δίσκο instrumental με στοιχεία ethnic rock...κιθαριστικό καθαρά… παράλληλα με διάφορα Live που κάνω με τη μπάντα μου... • Το μουσικό ταλέντο δημιουργείται ή γεννιέσαι με αυτό; Νομίζω γεννιέσαι αλλά.... ίσως στο τέλος να μην παίζει και τόσο ρόλο αν δεν το εκμεταλλευτείς και το αναπτύξεις .. Το ταλέντο έχει να κάνει με το πόσο γρήγορα αντιλαμβάνεσαι κάποια πράγματα και τα πραγματοποιείς ....αν τα αφήσεις σε αφήνουν και αυτά. Και κάποιοι που δεν έχουν ταλέντο αλλά οργάνωση , το θέλουν πολύ ,υπομονή και επιμονή μπορεί να φτάσουν στο τέλος και να πιούν νερό .... και εσύ να έχεις μείνει με το ταλέντο!!!!!- • Η κιθάρα μοιάζει να είναι προέκταση του χεριού σου. Αν έπρεπε να τη χαρίσεις για ένα σκοπό, ποιος θα ήταν; Δεν ξέρω πως θα ένιωθα χωρίς το χέρι μου!!!! Άβολα και με ανασφάλεια σίγουρα ....Πάντως η κιθάρα μου είναι ζωντανός οργανισμός, όταν βρίσκεται στα χέρια μου, οπότε έτσι θα ήθελα να μείνει σε όποια χέρια και να βρίσκεται.....Θα την χάριζα μόνο αν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να ξυπνήσει ο κόσμος από την απελπισία και τον λήθαργο που βρίσκεται • Ένιωσες ποτέ την ανάγκη να φωνάξεις στη σκηνή «ξυπνήστε» ή η ίδια η μουσική είναι αρκετή να φωνάξει; Πολλές φορές. Στο παρελθόν η μουσική έχει φωνάξει και έχει γυρίσει τα πάνω κάτω....βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο όπου είμαστε όλοι κουμπωμένοι , τρομαγμένοι , απογοητευμένοι , απελπισμένοι....όλο αυτό κάποια στιγμή θα γυρίσει , θα γίνει οργή και δημιουργία.... • Η μοναξιά είναι δημιουργική; Τι είναι για σένα μοναξιά; «Νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος »είναι ένα από τα πολλά τραγούδια σου. Όλοι μας κατά βάθος μόνοι είμαστε...μόνοι ερχόμαστε μόνοι φεύγουμε ....έτσι και η δημιουργία είναι μοναχική.... οι στιγμές μοναξιάς είναι αυτές που σου θυμίζουν την πραγματικότητα.... • Η σιωπή, ειδικά στις μέρες που ζούμε, είναι χρυσός ή πρέπει να σπάσει και να ακουσθεί μια δυνατή κραυγή; Αυτό αναρωτιέμαι και εγώ ....τι έγινε μαζεύουμε χρυσό όλοι μας.???? Ελπίζω ......... • Με ποιο μουσικό, στιχουργό που δεν είναι εν ζωή, θα ευχόσουν να είχες συνεργασθεί και γιατί; Υπάρχουν και εν ζωή δημιουργοί που θα ήθελα να συνεργαστώ .....Όλοι μας ένα πετραδάκι βάζουμε τίποτα παραπάνω....κάποιοι χτίζουν παλάτια , κάποιοι σπιτάκια στην άμμο... δεν παίζει ρόλο ο δρόμος της δημιουργίας οδηγεί στο ίδιο σημείο πάντα ...στην ανακούφιση και εξέλιξη της ψυχής μας... • Σκέψου μια σκηνή: Θάλασσα, Κιθάρα, Έρωτας, Αθώα παιδικά μάτια. Τι μουσική θα έγραφες, μπαλάντα ή δυνατό ροκ ή κάτι άλλο; Εξαρτάται από την ώρα .....βράδυ θα έγραφα μία ρομαντική αλλά αισιόδοξη κατά βάθος μπαλάντα... • Η φιλανθρωπία δηλώνει την ανθρώπινη καλοσύνη ή είναι μια μορφή συγκάλυψης της αδράνειάς μας, αφού θα έπρεπε να πάρουμε μέτρα για να μη φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο; Είναι μια μορφή συγκάλυψης της αδράνειάς μας και μάλιστα αναγκαστικής .. • Η ιστορία μας διδάσκει; Ποιος νομίζεις καθορίζει την ιστορική εξέλιξη: ο λαός ή ο ηγέτης; Ούτως η άλλως ο λαός ....αυτός πληρώνει πάντα ....... • Το φύσημα του ανέμου, τι τραγούδι θα μπορούσε να είναι; Μελαγχολικό ή αισιόδοξο; Κατά βάθος μελαγχολικό γιατί με το φύσημα του ανέμου κάποια πάνε πιο κάτω μετατοπίζονται και κάποιοι άλλοι τα εισπράττουν....... Θα προτιμούσα ένα τυφώνα καλύτερα.......να καθαρίσουν τα πάντα με τη μία... • Υπάρχουν πράγματα που τα έχεις δει πολλές φορές αλλά συνεχώς σε ξαφνιάζουν, σαν να τα βλέπεις για πρώτη φορά; Ναι ....τα τραγούδια μου......απορώ ...από πού και πώς δημιουργήθηκαν..... • Η φαντασία μεταφράζεται σε ήχους ή σε στίχους; Εγώ είμαι γενικά του ήχου....ο στίχος απλά την κάνει πιο κατανοητή και εύκολη την δημιουργία........ • Αγαπημένος προορισμός; Η ΖΩΗ.... • Σε ποια άλλα είδη μουσικής θα ήθελες να πειραματιστείς; Από πειραματισμούς άλλο τίποτα....όλα τα είδη της μουσικής έχουν ενδιαφέρον....ειδικά...όσα έχουν ethnic στοιχεία.... • Πώς σχολιάζεις τη θέση του Φρόιντ πως η πρόοδος του πολιτισμού επιτυγχάνεται όταν δεν υπάρχει καταναγκασμός της εργασίας και όλοι οι άνθρωποι χαίρονται τα αγαθά; Η Υποκουλτούρα σίγουρα επιτυγχάνεται, όταν δεν υπάρχει καταναγκασμός της εργασίας ....και αυτό το ζήσαμε τα τελευταία 30 περίπου χρόνια.. οι πιεσμένες μειοψηφίες νομίζω κάνουν τις ανατροπές ....που οδηγούν στην πρόοδο... Σίγουρα πάντως το ``ΑΠΟΝΗ ΖΩΗ ΜΕ ΠΕΤΑΞΕΣ`` κλπ όταν το τραγουδάς στις πισίνες με σαμπάνιες και κρασιά δεν οδηγεί στην πρόοδο... • Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Αντόρνο η μαζική κουλτούρα (υποκουλτούρα) δεν συνιστά τη «σημερινή μορφή της λαϊκής τέχνης», καθώς δεν «αναδύεται αυθόρμητα από τις ίδιες τις μάζες». Συμφωνείς; Φυσικά συμφωνώ....αυτό ακριβώς έλεγα πριν • Παρατηρείται μια σημαντική άνοδος του ολοκληρωτισμού σε όλη την Ευρώπη. Είναι μια παροδική άνοδος ή είναι ανησυχητικό φαινόμενο; Ελπίζω παροδική ....διαφορετικά ,,, εκεί να δεις υποκουλτούρα......μετά... • Έχεις τη γνώμη ότι ο άνθρωπος μπορεί να πιστεύει στην ύπαρξη Θεού και παράλληλα να είναι ελεύθερος; Όλοι έχουμε την ανάγκη να πιστεύουμε κάπου...κατά βάθος η πίστη έχει να κάνει με το μέσα μας,,,,εμείς είμαστε ο θεός.... • Ας επιστρέψουμε στη μουσική. Η μουσική βοηθά στην επαναστατική συνείδηση του ανθρώπου; Όχι μόνο αλλά και στην πνευματική του ανόρθωση....στην ελευθερία..... • Ο Χατζηδάκις έλεγε πως η τέχνη δεν έχει τόπο καταγωγής. Τι σημαίνει για σένα τέχνη; Κοίτα γύρω σου ....κοίτα τη θάλασσα....τα δέντρα ,,, τα άστρα....τη ζωή.... • Θα ήθελες να πεις κάτι που δεν σε ρώτησα; Τι να πω.....απλά θέλω να μάθω πότε η απελπισία θα γίνει ΟΡΓΗ...και ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ....... Χριστόφορε, Φίλε, θέλω να σε ευχαριστήσω που μας χάρισες και που θα συνεχίζεις να μας χαρίζεις ονειρικές μουσικές στιγμές. Πληροφορίες για το Χριστόφορο http://www.xristoforos-krokidis.gr/ http://www.facebook.com/xristoforos.krokidisd

Φιλική συνέντευξη στο φιλόλογο Χρίστο Σοροβέλη

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΡΟΚΙΔΗ στην Εφημερίδα ΑΙΓΑΛΕΩ Χριστόφορος Κροκίδης: Ένας Μουσικός Ταξιδιώτης Φιλική συνέντευξη στο φιλόλογο Χρίστο Σοροβέλη «Θέλω να μάθω πότε η απελπισία θα γίνει ΟΡΓΗ...και ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ......». Τα εφηβικά όνειρα, αν παραμείνουν όνειρα, μας κυνηγούν και μας καταδυναστεύουν. Ως έφηβος ήθελα, ακόμη φυσικά θέλω, ίσως και περισσότερο, να τρομάξω τον άνεμο, και εκείνος με τη σειρά του να τρομάξει εκείνους οι οποίοι μας πληγώνουν, μας γκρεμίζουν τα όνειρα. Τουλάχιστον, αυτό επιθυμούν, αλλά εμείς δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Ποτέ. Με όπλο αυτή τη σκέψη ήθελα, πάντα ως έφηβος, να κολυμπήσω στα νερά που είναι καθάρια, δυνατά, αληθινά. Πάντα πίστευα ότι τα μάτια ενός παιδιού μαρτυρούν την αλήθεια. Αυτά τα μάτια πάντα έψαχνα σε ανθρώπους. Με δισταγμό, τότε, χτύπησα το κουδούνι ενός δημιουργού, με μάτια παιδικά, με μάτια αθώα, για να του δώσω στίχους, να τα μελοποιήσει, για να τους τρομάξει. Μόνο που ο δισταγμός μου με τρόμαξε και δεν τόλμησα να ανοίξω την πόρτα του σπιτιού του Χριστόφορου και να του μιλήσω. Πέρασαν κάμποσα χρόνια, δεν είμαι πια έφηβος, αν και η ψυχή μου μόνο παιδική θέλει να μείνει. Τι πείσμα και αυτό; Πότε θα μεγαλώσεις, όπως μου λέει και η μάνα μου; Να μεγαλώσω. Όσο μεγαλώνω τόσο πιο πολλά όνειρα κάνω. Και όνειρα κάνουν μόνο όσοι εσκεμμένα μένουν παιδιά, όχι για να καλύψουν ανασφάλειες αλλά για να καλύψουν με την αθωότητά τους όλη την οικουμένη. Και η οικουμένη να καεί, δηλαδή να γεννηθεί. Επιτέλους. Αυτός ο δημιουργός είχε, έχει και θα έχει μια αθώα ματιά στο αγγελικό του μουσικό παίξιμο, μια δυνατή ροκ νότα σε αρμονία με μια τεράστια ποιητική αισθητική ευαισθησία. Πάνω στη σκηνή μοιάζει με έναν ιερουργό, ο οποίος ανοίγει τους κλειστούς ουρανούς και μας ταξιδεύει σε ονειρεμένα μονοπάτια που μόνο όσοι τολμούν να ξεγυμνωθούν από την αλλοτριωμένη τους ζωή, κατανοούν. Όχι απαραίτητα με το νου αλλά και με την ψυχή τους. Συνταξιδιώτες του Ονείρου, σας παρουσιάζω το δημιουργό. Το Μουσικό που ίσως, όπως είπα και σε μια ψυχή, την Όλγα, να μην έχει αντιληφθεί πόσο άξιος, πόσο ιδιοφυής μουσικοδημιουργός είναι. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν του αρέσουν οι ύμνοι. Αλλά με τόσους ύμνους που έγραψε για εμάς, δεν του αξίζει και του Χριστόφορου ένας; • Χριστόφορε, ετοιμάζεις νέα μουσική δημιουργία; Τη λέω δημιουργία διότι δεν θεωρώ πως η μουσική για σένα είναι δουλειά. Βρίσκομαι σε στάδιο ανασύνταξης ...ετοιμάζω ένα δίσκο instrumental με στοιχεία ethnic rock...κιθαριστικό καθαρά… παράλληλα με διάφορα Live που κάνω με τη μπάντα μου... • Το μουσικό ταλέντο δημιουργείται ή γεννιέσαι με αυτό; Νομίζω γεννιέσαι αλλά.... ίσως στο τέλος να μην παίζει και τόσο ρόλο αν δεν το εκμεταλλευτείς και το αναπτύξεις .. Το ταλέντο έχει να κάνει με το πόσο γρήγορα αντιλαμβάνεσαι κάποια πράγματα και τα πραγματοποιείς ....αν τα αφήσεις σε αφήνουν και αυτά. Και κάποιοι που δεν έχουν ταλέντο αλλά οργάνωση , το θέλουν πολύ ,υπομονή και επιμονή μπορεί να φτάσουν στο τέλος και να πιούν νερό .... και εσύ να έχεις μείνει με το ταλέντο!!!!!- • Η κιθάρα μοιάζει να είναι προέκταση του χεριού σου. Αν έπρεπε να τη χαρίσεις για ένα σκοπό, ποιος θα ήταν; Δεν ξέρω πως θα ένιωθα χωρίς το χέρι μου!!!! Άβολα και με ανασφάλεια σίγουρα ....Πάντως η κιθάρα μου είναι ζωντανός οργανισμός, όταν βρίσκεται στα χέρια μου, οπότε έτσι θα ήθελα να μείνει σε όποια χέρια και να βρίσκεται.....Θα την χάριζα μόνο αν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να ξυπνήσει ο κόσμος από την απελπισία και τον λήθαργο που βρίσκεται • Ένιωσες ποτέ την ανάγκη να φωνάξεις στη σκηνή «ξυπνήστε» ή η ίδια η μουσική είναι αρκετή να φωνάξει; Πολλές φορές. Στο παρελθόν η μουσική έχει φωνάξει και έχει γυρίσει τα πάνω κάτω....βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο όπου είμαστε όλοι κουμπωμένοι , τρομαγμένοι , απογοητευμένοι , απελπισμένοι....όλο αυτό κάποια στιγμή θα γυρίσει , θα γίνει οργή και δημιουργία.... • Η μοναξιά είναι δημιουργική; Τι είναι για σένα μοναξιά; «Νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος »είναι ένα από τα πολλά τραγούδια σου. Όλοι μας κατά βάθος μόνοι είμαστε...μόνοι ερχόμαστε μόνοι φεύγουμε ....έτσι και η δημιουργία είναι μοναχική.... οι στιγμές μοναξιάς είναι αυτές που σου θυμίζουν την πραγματικότητα.... • Η σιωπή, ειδικά στις μέρες που ζούμε, είναι χρυσός ή πρέπει να σπάσει και να ακουσθεί μια δυνατή κραυγή; Αυτό αναρωτιέμαι και εγώ ....τι έγινε μαζεύουμε χρυσό όλοι μας.???? Ελπίζω ......... • Με ποιο μουσικό, στιχουργό που δεν είναι εν ζωή, θα ευχόσουν να είχες συνεργασθεί και γιατί; Υπάρχουν και εν ζωή δημιουργοί που θα ήθελα να συνεργαστώ .....Όλοι μας ένα πετραδάκι βάζουμε τίποτα παραπάνω....κάποιοι χτίζουν παλάτια , κάποιοι σπιτάκια στην άμμο... δεν παίζει ρόλο ο δρόμος της δημιουργίας οδηγεί στο ίδιο σημείο πάντα ...στην ανακούφιση και εξέλιξη της ψυχής μας... • Σκέψου μια σκηνή: Θάλασσα, Κιθάρα, Έρωτας, Αθώα παιδικά μάτια. Τι μουσική θα έγραφες, μπαλάντα ή δυνατό ροκ ή κάτι άλλο; Εξαρτάται από την ώρα .....βράδυ θα έγραφα μία ρομαντική αλλά αισιόδοξη κατά βάθος μπαλάντα... • Η φιλανθρωπία δηλώνει την ανθρώπινη καλοσύνη ή είναι μια μορφή συγκάλυψης της αδράνειάς μας, αφού θα έπρεπε να πάρουμε μέτρα για να μη φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο; Είναι μια μορφή συγκάλυψης της αδράνειάς μας και μάλιστα αναγκαστικής .. • Η ιστορία μας διδάσκει; Ποιος νομίζεις καθορίζει την ιστορική εξέλιξη: ο λαός ή ο ηγέτης; Ούτως η άλλως ο λαός ....αυτός πληρώνει πάντα ....... • Το φύσημα του ανέμου, τι τραγούδι θα μπορούσε να είναι; Μελαγχολικό ή αισιόδοξο; Κατά βάθος μελαγχολικό γιατί με το φύσημα του ανέμου κάποια πάνε πιο κάτω μετατοπίζονται και κάποιοι άλλοι τα εισπράττουν....... Θα προτιμούσα ένα τυφώνα καλύτερα.......να καθαρίσουν τα πάντα με τη μία... • Υπάρχουν πράγματα που τα έχεις δει πολλές φορές αλλά συνεχώς σε ξαφνιάζουν, σαν να τα βλέπεις για πρώτη φορά; Ναι ....τα τραγούδια μου......απορώ ...από πού και πώς δημιουργήθηκαν..... • Η φαντασία μεταφράζεται σε ήχους ή σε στίχους; Εγώ είμαι γενικά του ήχου....ο στίχος απλά την κάνει πιο κατανοητή και εύκολη την δημιουργία........ • Αγαπημένος προορισμός; Η ΖΩΗ.... • Σε ποια άλλα είδη μουσικής θα ήθελες να πειραματιστείς; Από πειραματισμούς άλλο τίποτα....όλα τα είδη της μουσικής έχουν ενδιαφέρον....ειδικά...όσα έχουν ethnic στοιχεία.... • Πώς σχολιάζεις τη θέση του Φρόιντ πως η πρόοδος του πολιτισμού επιτυγχάνεται όταν δεν υπάρχει καταναγκασμός της εργασίας και όλοι οι άνθρωποι χαίρονται τα αγαθά; Η Υποκουλτούρα σίγουρα επιτυγχάνεται, όταν δεν υπάρχει καταναγκασμός της εργασίας ....και αυτό το ζήσαμε τα τελευταία 30 περίπου χρόνια.. οι πιεσμένες μειοψηφίες νομίζω κάνουν τις ανατροπές ....που οδηγούν στην πρόοδο... Σίγουρα πάντως το ``ΑΠΟΝΗ ΖΩΗ ΜΕ ΠΕΤΑΞΕΣ`` κλπ όταν το τραγουδάς στις πισίνες με σαμπάνιες και κρασιά δεν οδηγεί στην πρόοδο... • Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Αντόρνο η μαζική κουλτούρα (υποκουλτούρα) δεν συνιστά τη «σημερινή μορφή της λαϊκής τέχνης», καθώς δεν «αναδύεται αυθόρμητα από τις ίδιες τις μάζες». Συμφωνείς; Φυσικά συμφωνώ....αυτό ακριβώς έλεγα πριν • Παρατηρείται μια σημαντική άνοδος του ολοκληρωτισμού σε όλη την Ευρώπη. Είναι μια παροδική άνοδος ή είναι ανησυχητικό φαινόμενο; Ελπίζω παροδική ....διαφορετικά ,,, εκεί να δεις υποκουλτούρα......μετά... • Έχεις τη γνώμη ότι ο άνθρωπος μπορεί να πιστεύει στην ύπαρξη Θεού και παράλληλα να είναι ελεύθερος; Όλοι έχουμε την ανάγκη να πιστεύουμε κάπου...κατά βάθος η πίστη έχει να κάνει με το μέσα μας,,,,εμείς είμαστε ο θεός.... • Ας επιστρέψουμε στη μουσική. Η μουσική βοηθά στην επαναστατική συνείδηση του ανθρώπου; Όχι μόνο αλλά και στην πνευματική του ανόρθωση....στην ελευθερία..... • Ο Χατζηδάκις έλεγε πως η τέχνη δεν έχει τόπο καταγωγής. Τι σημαίνει για σένα τέχνη; Κοίτα γύρω σου ....κοίτα τη θάλασσα....τα δέντρα ,,, τα άστρα....τη ζωή.... • Θα ήθελες να πεις κάτι που δεν σε ρώτησα; Τι να πω.....απλά θέλω να μάθω πότε η απελπισία θα γίνει ΟΡΓΗ...και ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ....... Χριστόφορε, Φίλε, θέλω να σε ευχαριστήσω που μας χάρισες και που θα συνεχίζεις να μας χαρίζεις ονειρικές μουσικές στιγμές. Πληροφορίες για το Χριστόφορο http://www.xristoforos-krokidis.gr/ http://www.facebook.com/xristoforos.krokidisd

«Εφημερίδα-Ραδιόφωνο-Τηλεόραση-Internet. Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το μέλλον της αθλητικής δημοσιογραφίας σε κάθε Μέσο τα επόμενα χρόνια;».

Βιώνουμε μια ιστορική περίοδο μετασχηματισμού που οι αλλαγές που συντελούνται επηρεάζουν σχεδόν όλον τον πλανήτη. Τα αίτια αυτού του μετασχηματισμού είναι η εξέλιξη της επιστήμης, της τεχνολογίας και η ανάπτυξη της δυτικής βιομηχανίας. Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται ηλεκτρονική διότι κυριαρχεί η ακουστική και η οπτική εκδοχή ως μέσο επικοινωνίας της κοινωνίας. Συνεπώς, ο δημοσιογράφος καλείται να ανταποκριθεί σε πολλά και –συχνά- αντικρουόμενα θέματα, με αποτέλεσμα τη διάσπαση των λειτουργιών, των αρμοδιοτήτων και του χρόνου του. Με την είσοδο των νέων τεχνολογιών, οι δημοσιογράφοι υποχρεούνται στον επαναπροσδιορισμό της επαγγελματικής τους ταυτότητας. Το μέλλον της αθλητικής δημοσιογραφίας στην εφημερίδα, με κατάλληλους χειρισμούς, είναι ευοίωνη. Καθόλου τυχαίο δε θεωρείται ο μεγάλος αριθμός-για τα ελληνικά δεδομένα-αθλητικών εφημερίδων. Αν αναλογιστούμε ότι ο ελληνικός αθλητισμός δε συγκαταλέγεται στις παρυφές της θεαματικότητας και της εμπορικότητας της Ευρώπης, εντούτοις η αναγνωσιμότητα είναι αρκετά υψηλή σε σχέση με τον πληθυσμό. Σύμφωνα με την ΠΗΓΗ ΕΙΗΕΑ για το έτος 2009 και Δελτία Κυκλοφορίας Πρακτορείων Διανομής για το 2010 μολονότι παρουσιάζεται μια μείωση αναγνωσιμότητας των αθλητικών εφημερίδων, ωστόσο το ενδιαφέρον των αναγνωστών παραμένει σημαντικό. Τα επόμενα χρόνια η εφημερίδα οφείλει να αλλάξει για να μη θεωρηθεί δεδομένη, παραδοσιακή και στάσιμη. Ο στόχος της είναι να γοητεύει το αγοραστικό κοινό όχι με τεχνάσματα- πρωτοσέλιδα αλλά να παρέχει την έγκυρη και αντικειμενική ενημέρωση. Ένας τρόπος για να το επιτύχει είναι να αφουγκραστεί μεν την κοινωνία αλλά να μην καθοδηγείται από τα οπαδικά αισθήματα. Η υπερβολή και ο φανατισμός-αν και απευθύνεται στα ταπεινά ένστικτα του ατόμου-έχει βραχυπρόθεσμες ωφέλειες αλλά μακροπρόθεσμα ακόμη και οι φανατικοί οπαδοί θα απομακρυνθούν από αυτήν. Η εφημερίδα πρέπει να στρέψει την προσοχή της στο φυσικό της χώρο, την κριτική των αθλητικών δραστηριοτήτων. Ο αναγνώστης είναι πια περισσότερο ενημερωμένος για τα αθλητικά τεκταινόμενα-συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια-και ενδιαφέρεται να διαβάσει μια διαφορετική προσέγγιση που πιθανώς να μην μπορεί αυτός να σκεφτεί ή να αντιληφθεί. Η παρουσίαση των επιδόσεων ενός αθλητή ή το σκορ ενός ποδοσφαιρικού αγώνα δεν θα είναι πια το ζητούμενο. Θεωρείται γνωστό αφού η πληροφόρηση είναι ραγδαία και άμεση. Το ενδιαφέρον στρέφεται στην ανάλυση πίσω από τις γραμμές, πίσω από την οπτική εικόνα μιας αθλητικής δραστηριότητας, δηλαδή στο γιατί και στο διότι. Ο αναγνώστης είναι απαιτητικός και δύσκολος να εμπιστευτεί το χρόνο και τη διάθεση του σε μια εφημερίδα που δε θα του προσφέρει μια ικανοποιητική-αντικειμενική με σαφήνεια ανάλυση. Το μέλλον της εφημερίδας ανήκει στους ίδιους τους δημοσιογράφους. Οι ομάδες δημοσιογράφων ίσως να είναι μια λύση-απάντηση στα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα που με πρόσχημα τον αθλητισμό, τον εκμεταλλεύονται μόνο εμπορικά. Η θεματολογία της εφημερίδας θα αλλάξει για να εξελιχθεί. Η παρουσίαση ιστορικών στοιχείων των αθλητικών δραστηριοτήτων, οι στατιστικές αναλύσεις των γεγονότων θα είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος διότι η εφημερίδα έχει χάσει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού της είδησης αφού πήρε την σκυτάλη το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και το διαδίκτυο. Στις αθλητικές εφημερίδες τεράστιο ενδιαφέρον θα έχουν και οι πολιτικές επισημάνσεις-αναλύσεις διότι ο αθλητισμός και η πολιτική καλώς ή κακώς συνδέονται. Η θέση του εξειδικευμένου αθλητικού-πολιτικού συντάκτης θα είναι επιτακτική ανάγκη για να καλύψει την άγνοια του αναγνώστη στο πώς το κράτος «χρησιμοποιεί» τον αθλητισμό και γιατί. Η αθλητική εφημερίδα δεν θα εκδίδεται απλώς για την ενημέρωση αλλά θα είναι ένα μικρό βιβλίο προβληματισμού. Το ραδιόφωνο εξελίσσεται ως ένα Μέσο που θα μπορεί να το ακούει κανείς όποτε θέλει, όπου θέλει και όπως θέλει. Ο ακροατής θα επιλέγει, θα διαλέγει τι θα ακούει όχι μόνο το πρόγραμμα, τον αθλητικό σταθμό, αλλά και από τη συσκευή που τον βολεύει. Στο μέλλον θα έχει περισσότερο χαρακτήρα διασκέδασης αλλά και επικοινωνίας ανάμεσα στον εκφωνητή-παραγωγό και στον ακροατή. Ο ραδιοφωνικός παραγωγός θα πρέπει να έχει ψηφιακές γνώσεις γνωρίζοντας την αξία των κωδίκων δεοντολογίας. Η χρηστική του λειτουργία θα είναι να ενημερώνει σωστά και χωρίς υπερβολές. Οι απεσταλμένοι ανταποκριτές θα πρέπει να καταγράφουν τα γεγονότα τη στιγμή της δημιουργίας τους και να ανακοινώνονται ταυτόχρονα. Δεν θα υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου αν και αυτό ίσως να επιβαρύνει την αξιοπιστία μέσα στο κυνήγι της είδησης. Το μέλλον του ραδιοφώνου είναι ιντερνετικό. Θα διαφοροποιηθεί σημαντικά λόγω της εισαγωγής της ψηφιακής τεχνολογίας στη λειτουργία, στην οργάνωση και στο περιεχόμενο του, και θα μεταδίδεται μέσω δορυφόρων και όχι μέσω των F.M. Η μετάδοση των αθλητικών δραστηριοτήτων θα εκλείψει ή θα περιοριστεί εξαιτίας της έλλειψης της εικόνας. Ο σκοπός του θα είναι να ενημερώνει για τις τρέχουσες εξελίξεις, να σχολιάζει και να ψυχαγωγεί χωρίς ακρότητες. Ακόμα και οι ακροατές θα εκπαιδευτούν τεχνολογικά για να παρακολουθήσουν την ραδιοφωνική ψηφιακή ανάπτυξη και η επικοινωνία με το Μέσον θα είναι άμεση, ζωντανή και διαλογική. Ο ακροατής θα καθορίζει το είδος της συζήτησης, τον προβληματισμό του και πιθανώς να είναι και άσχετος με τα αθλητικά δρώμενα. Εξάλλου το ραδιόφωνο πάντοτε λειτουργούσε και σαν ψυχολόγος σε καιρούς χαλεπούς και μοναξιάς. Η τηλεόραση έχει το πλεονέκτημα της εικόνας. Είναι ένα Μέσο που συνεχώς και ολοένα εξελίσσεται. Μέσα από τις πολλαπλές οθόνες και την ψηφιακή ανάλυση, γίνεται λεπτομερής απεικόνιση των φάσεων. Η αθλητική δημοσιογραφία οφείλει να προσαρμοστεί στα νέα τεχνολογικά τεκταινόμενα, ο δημοσιογράφος να αποκτήσει εξειδικευμένες γνώσεις-όπως η τρισδιάστατη εικόνα με τα ειδικά γυαλιά για τη θέαση του υλικού- για να έχει τη δυνατότητα να παρουσιάσει στο κοινό τις καινοτομίες της τεχνολογίας και να φέρει τον τηλεθεατή μέσα στο αγωνιστικό τερέν. Οι περισσότεροι άνθρωποι πληροφορούνται, ενημερώνονται από τις τηλεοπτικές εικόνες, με βασικό αποτέλεσμα αυτές να διαπλάθουν, να σχηματίζουν την ‘’εικόνα’’ για το τι συνέβη σε αθλητικές δραστηριότητες. Το μέλλον ανήκει στη Web TV όπου μια συνηθισμένη τηλεόραση μέσω του ιντερνέτ συνδέεται και ο δημοσιογράφος ενημερώνει, σχολιάζει τα αθλητικά δρώμενα. Είναι το ψυχρό μάτι που αναλύει διεξοδικά μια αθλητική φάση, και ο δημοσιογράφος πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος και πεπειραμένος για να μην υποπέσει σε λανθασμένες εκτιμήσεις. Η αθλητική δημοσιογραφία θα στηριχθεί στην τηλεόραση και θα αναπτυχθεί και θα εξελιχθεί και θα έρθει σε επαφή με τα πιο απομακρυσμένα μέρη της χώρας. Η δορυφορική τηλεόραση θα παρέχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει ο τηλεθεατής και τα ξένα αθλητικά προγράμματα. Ο δημοσιογράφος θα είναι ο οδηγός του, ο μεταφραστής του, να τον κατευθύνει στα γεγονότα και να τον ενημερώνει. Θα καλύπτονται τα περισσότερα αθλητικά προγράμματα άμεσα, γρήγορα και ζωντανά. Αυτό προϋποθέτει άριστη γνώση της τεχνολογίας και γνωστική ετοιμότητα του δημοσιογράφου. Η τηλεόραση είναι ένα απαιτητικό Μέσο που δε συγχωρεί εύκολα μια λανθασμένη εκτίμηση του δημοσιογράφου. Για αυτό η αθλητική δημοσιογραφία έχει την ανάγκη-περισσότερο από ποτέ-τον καταμερισμό της εργασίας.Ο καθείς στην ειδικότητα του. Ο εξειδικευμένος δημοσιογράφος στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στο άλμα επί κοντό .Οι απαιτήσεις είναι τεράστιες και δύσκολα ένας να καλύψει, να είναι γνώστης όλων των αθλημάτων. Το μέλλον της αθλητικής δημοσιογραφίας συνδέεται ευτυχώς ή δυστυχώς και με τις προτιμήσεις του κοινού. Η τηλεόραση είναι ένα βιομηχανικό προϊόν που ζει με τα διαφημιστικά πακέτα. Όσο η ζήτηση είναι μεγάλη για ένα αθλητικό είδος-όπως το ποδόσφαιρο-τόσο η προσφορά του θα είναι ανάλογη. Αντιθέτως, τα μη γνωστά αθλήματα που δεν έχουν πολλούς φίλους θα πάψουν να προβάλλονται. Το τίμημα του βιομηχανικού πολιτισμού είναι μεγάλο. Το μέλλον της αθλητικής δημοσιογραφίας-συγκριτικά από όλα τα Μέσα-βρίσκεται στο ίντερνετ. Το μέλλον του Διαδικτύου βρίσκεται στο video. Θεωρείται το πιο γρήγορο, το πιο ζωντανό ρεπορτάζ, είναι άμεσο και επίκαιρο. Ο δημοσιογράφος πρέπει να βρίσκεται πριν από την είδηση και να την ανακοινώνει ταυτόχρονα με την πραγματοποίησή της. Ο χρόνος μετάδοσης είναι σημαντικός όσο ταυτόχρονα σημαντική είναι και η αξιοπιστία της. Ο χρήστης θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί στιγμιότυπα με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη μιας πεπαιδευμένης και κατάλληλης εξειδικευμένης δημοσιογραφικής ομάδας που θα στελεχωθεί και θα φέρει εις πέρας το επαγγελματικό καθήκον της. Οι προκλήσεις είναι τεράστιες και ο αθλητικός δημοσιογράφος θα πρέπει να γνωρίζει πώς να βοηθά τον καταναλωτή-χρήστη στη διαχείριση των ιστότοπων, των sites, πώς να έρχεται σε επικοινωνία με τα μέλη της δημοσιογραφική ομάδας για να τον ενημερώνει συχνά και αξιόπιστα. Η αθλητική δημοσιογραφία θα προβάλλει στο ίντερνετ πληροφορίες και υλικό, με κείμενα, εικόνες, ήχους και βίντεο που έχει δημιουργηθεί στο παγκόσμιο ιστό ( World Wide Web ). Θα υπάρχει οπτική επαφή και ηχητική επικοινωνία με συνομιλητές, δυνατότητα που επιτρέπει την τηλεσυνδιάσκεψη. Η online επικοινωνία και ενημέρωση αναδεικνύει το ρόλο της τεχνολογίας σε εταιρίες παροχής υπηρεσιών. Η είδηση θα πρέπει να διασταυρώνεται αποτελεσματικά γεγονός που προσφέρει μεγάλη διευκόλυνση και εξοικονόμηση χρόνου. Στο επίκεντρο του ιντερνετικού ενδιαφέροντος είναι η αξιόπιστη είδηση και ο σεβασμός στο πρόσωπο του χρήστη. Στόχος της δημοσιογραφίας είναι να αποδείξει την υψηλή ποιότητά της. Η αθλητική δημοσιογραφία είναι ήδη παρούσα στο ίντερνετ. Το μέλλον της είναι άγνωστο, δεν μπορεί κανείς να το γνωρίζει. Πιθανώς η συνεχής ανανέωση της τεχνολογίας θα δημιουργήσει νέες εστίες επικοινωνίας που θα επηρεάσουν τη δημοσιογραφία. Οι νέες πλατφόρμες θα δώσουν τη δυνατότητα να αναδεικνύονται πληροφορίες ακόμη και να αποκαλύπτονται οι πηγές μιας είδησης. Ωστόσο, μεγαλύτερη σημασία έχει η ποιότητα του περιεχομένου, η αξιοπιστία, η άμεση πρόσβαση στην πληροφόρηση και η σχέση εμπιστοσύνης του δημοσιογράφου και του αναγνώστη-ακροατή-τηλεθεατή- χρήστη. Χρίστος Σοροβέλης

Τηλεταυτίζομαι

Τηλεταυτίζομαι απόψε με την τηλεοπτική οθόνη τηλεπαροκολουθώντας αξιόπιστες ειδήσεις , τύπου τι είδους κραγιόν προτιμά η τηλεπαρουσιάστρια και οδεύω τηλευχαριστημένος στα τηλεμονοπάτια της ζωής. Τηλεπαροκολουθώ μεγαλούτσικους τηλεπαρουσιαστές να τηλε-εκμεταλλεύονται αναξιοπαθούντες προς χάριν της τηλεθέασης τηλεπουλώντας κάθε είδους ευαισθησία. Τηλεπαθιάζομαι απόψε με τηλεμισθοφόρους και τηλεπάσχω με την τηλε-αδυναμία τους να με τηλεπληροφορήσουν. Τα τηλεπαράθυρα τηλεμαχαιρώνονται , ο τηλεπαρουσιαστής τηλεχαμογελά, ο κόσμος τηλε-υπνωτίζεται . Οι ενημερωτικές εκπομπές προπαγανδίζουν πολιτικές απάτης και οι τηλεθεατές τηλευχαριστούν. Οι τηλε-υποκριτές αναζητούν νέους τηλεψηφοφόρους , νέα τηλεθύματα Τηλεψυχοραγώ και τηλε-ονειρεύομαι τα αθώα παιδικά μας όνειρα που παραμένουν πάντα αθώα. Ο τηλεφιάλτης δεν πρόκειται να αποβεί μοιραίος, εφόσον καταφέρουμε να τηλεχαστουκίσουμε ό,τι μας πληγώνει και ό,τι αποσκοπεί να εγείρει τα ταπεινά μας ένστικτα. Ο τηλεχρόνος μου τελειώνει κάπου εδώ. Σας τηλευχαριστώ.. Χρίστος Σοροβέλης

Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ…… να’ μαστε πάλι

Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ…… να’ μαστε πάλι Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ……να’ μαστε πάλι. Μαζί. Πάντα μαζί μου είσαι. Ανάμεσα σε γη και ουρανό σε αναζητώ. Κάπου εκεί, κάπου ενδιάμεσα σε πράγματα που δεν φαίνονται με το ανθρώπινο μάτι, εμείς επικοινωνούμε. Τα βήματα σου πιο πίσω, να με ακολουθείς, να με προσέχεις. Δεν κοιτώ πίσω, ξέρω, αισθάνομαι. Δεν σε επισκέπτομαι, δεν χρειάζεται, εσύ ξέρεις. Τώρα, ξέρεις ακόμη περισσότερα. Έλα ακόμη πιο κοντά, ειδικά τώρα. Ποια γλώσσα είναι ικανή να σε αποτυπώσει; Ποια ζωγραφική τέχνη; Καμία. Εσύ είσαι αιώνια γιατί υπάρχεις μέσα μου, ζωντανή. 11-10-98, πριν πολλά χρόνια. Δεν έφυγες. Νόμισα πως έφυγες. Δεν είναι δυνατόν. Δεν με χαιρέτησες, άρα ήξερες πως είσαι μαζί μου. Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ……να’ μαστε πάλι. Μέσα μου γίνεται πόλεμος. Εσύ χαμογελάς γιατί ξέρεις. Πάντα ήξερες, για αυτό δεν μίλαγες. Όσοι ξέρουν σιωπούν. Μέσα στη δίνη, είσαι γαλήνη. Ηρεμείς τις καταστάσεις γιατί αγαπάς μόνο την ήρεμη καταιγίδα. Με επισκέπτεσαι ξαφνικά και φεύγεις. Μου ζητάς να ψάξω και σε βρίσκω. Όταν χάνομαι-που συμβαίνει συχνά- με ακολουθείς και μέσα σου γελάς γιατί πάλι ξέρεις. Μόνο με τα μάτια, ξέρεις. Ίδια μάτια γνώρισα. Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ……να’ μαστε πάλι. Αλήθεια, αν με ρωτήσεις την ηλικία της ταυτότητάς σου, θα πρέπει να σκεφθώ με μαθηματικούς όρους για να την προσεγγίσω-και αν-σωστά. Δεν με νοιάζει. Εγώ νοιώθω μαζί σου πιτσιρικάς, σε αλάνα, χωρίς προστατευτικά σύρματα. Η μουσική υπάρχει μέσα μου Βάβω μου, στιγμές είναι τόσο δυνατή που την ακούω μόνο εγώ και άλλες είναι τόσο σιγανή που δεν μου αρέσει. Μέσα στη μουσική είναι η φωνή σου. Δυνατή και χαμηλή. Δυναμώνει στη λύπη, χαμηλώνει στη χαρά. Εσύ ξέρεις. Τώρα ακόμη περισσότερο. Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ……να’ μαστε πάλι. Μεγαλώνει η μορφή σου, μικραίνει η απόσταση. Είσαι εδώ, με ακους, σε ακούω. Σαν να μην σ΄ έχασα ποτέ……να’ μαστε πάλι . Δεν σε έχασα ποτέ. Ποτέ.

Η ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗ

Η ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗ O άνθρωπος σε κάθε έκφανση της ζωής του,ανεξαρτήτων ενδιαφερόντων, επαγγελματικών δραστηριοτήτων, κοινωνικής τάξης, έχει διαμορφωμένη κάποια θεώρηση, κοσμοαντίληψη. Δηλαδή σύμφωνα με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον κόσμο , έχει ως αποτέλεσμα να προτείνει, να αποτυπώνει την ιδεολογία του. Η έγγραφη ή προφορική διατύπωση μιας θέσης σε ταξικές κοινωνίες αντιστοιχεί σε συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα ή επιμέρων ομάδων. Οποιοσδήποτε άνθρωπος που λαλεί, σκέφτεται ,γράφει, προτείνει, συνδέεται με τα κοινωνικά συμφέροντα, υπηρετώντας το αξιολογικό τους σύστημα, ανεξάρτητα τις όποιες προθέσεις του. Έτσι αποδεικνύεται ότι ο πνευματικός άνθρωπος είναι στρατευμένος στο αξιολογικό του σύστημα .Όλοι οι άνθρωποι της τέχνης που στρέφονται ενάντια στους ΄΄στρατευμένους΄΄ κρύβουν την στρατευμένη τους κατεύθυνση αξιών, αισθητικής, μορφών γραφής, στάσης ζωής, ιδεολογίας, κριτικής θέσης για την ζωή .Ακόμα και όσοι δεν εντάσσονται ή δεν χρησιμοποιούνται από κάποιον κομματικό-πολιτικό σχηματισμό υπηρετούν στρατευμένη τέχνη ,ανεξάρτητα τις υγιείς ή όχι προθέσεις τους. Κατά συνέπεια , η καθ’ υπαγόρευση πνευματική δημιουργία αντιτάσσεται στην ελευθερία του καλλιτέχνη διότι εξυπηρετεί σχεδιασμένα πολιτικά συμφέροντα, ανεξαρτήτως πολιτικής γραμμής και υπηρετεί εφήμερα και πρόσκαιρα συμφέροντα που δεν αντέχουν στο χρόνο της ιστορικής διαδρομής.

http://www.politeianet.gr/index.php?page=shop.product_details&product_id=214102&option=com_virtuemart&Itemid=89&lang=el

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΗ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΗ ''ΥΠΑΡΧΩ, ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ'' ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΟΚΟΛΗ

Δεν ζητώ δάφνες αλλά ανάσες

Μετρώ

Μετρώ

Μετρώ εκείνα που άργησα να κοιτάξω και με
κοιτούν πρόθυμα.
Τα αγγίζω απ’ την αρχή, άνθισαν νέα μαργαριτάρια.
Τα ξανακοιτώ, δεν τα αναγνωρίζω, μα είναι ίδια.
Θαρρείς πώς ο κόσμος ξαναδημιουργήθηκε ή
πώς δεν τον άγγιξα, όπως ήθελε.
Πρωτόγνωρος, όπως στο χέρι ενός Ποιητή που
ψάχνει μια λέξη που δεν ήξερε, μα την επινόησε.

21-2-2011

ΧΑΙΡΕ ΑΙΩΝΑ

ΧΑΙΡΕ ΑΙΩΝΑ



Χαίρε αιώνα της υποταγής
της άκριτης σιωπής.
Ο άνεμος αδύναμος να παρασύρει το σύννεφο.
Δεν μπορώ να δω τα μάτια σου στα μάτια μου.
Οι δρόμοι ερήμωσαν , τα παιδιά φοβούνται ,
δεν γνωρίζουν τι να εμπιστευθούν.
Οι νέοι ζητιανεύουν στην αγορά το δικαίωμα.
Χαίρε αιώνα της υπομονής
της έρημης ψυχής.
Η θάλασσα αδύναμη να κυματίσει περήφανη.
Το χαμόγελο εγκλωβισμένο στο υποκριτικό τέχνασμα.
Τα αθώα μάτια δροσοσταλιά στην πνιγμένη αναπνοή της πόλης.
Το αγοράζειν άλλοθι της λησμονιάς.
Δεν μπορώ να δω τα μάτια σου στα μάτια μου.
Χαίρε Αιώνα του προσκυνήματος.


ΣΟΡΟΒΕΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

Η ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗ

O άνθρωπος σε κάθε έκφανση της ζωής του,ανεξαρτήτως ενδιαφερόντων, επαγγελματικών δραστηριοτήτων, κοινωνικής τάξης, έχει διαμορφωμένη κάποια θεώρηση, κοσμοαντίληψη. Δηλαδή σύμφωνα με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον κόσμο , έχει ως αποτέλεσμα να προτείνει, να αποτυπώνει την ιδεολογία του. Η έγγραφη ή προφορική διατύπωση μιας θέσης σε ταξικές κοινωνίες αντιστοιχεί σε συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα ή επιμέρων ομάδων. Οποιοσδήποτε άνθρωπος που λαλεί, σκέφτεται ,γράφει, προτείνει, συνδέεται με τα κοινωνικά συμφέροντα, υπηρετώντας το αξιολογικό τους σύστημα, ανεξάρτητα από τις όποιες προθέσεις του. Έτσι αποδεικνύεται ότι ο πνευματικός άνθρωπος είναι στρατευμένος στο αξιολογικό του σύστημα .Όλοι οι άνθρωποι της τέχνης που στρέφονται ενάντια στους ΄΄στρατευμένους΄΄ κρύβουν την στρατευμένη τους κατεύθυνση αξιών, αισθητικής, μορφών γραφής, στάσης ζωής, ιδεολογίας, κριτικής θέσης για την ζωή .Ακόμα και όσοι δεν εντάσσονται ή δεν χρησιμοποιούνται από κάποιον κομματικό-πολιτικό σχηματισμό υπηρετούν στρατευμένη τέχνη ,ανεξάρτητα από τις υγιείς ή όχι προθέσεις τους. Κατά συνέπεια , η καθ’ υπαγόρευση πνευματική δημιουργία αντιτάσσεται στην ελευθερία του καλλιτέχνη διότι εξυπηρετεί σχεδιασμένα πολιτικά συμφέροντα, ανεξαρτήτως πολιτικής γραμμής και υπηρετεί εφήμερα και πρόσκαιρα συμφέροντα που δεν αντέχουν στο χρόνο της ιστορικής διαδρομής.

Ο θυμός ακούγεται;

Επιθυμούν να μας οδηγήσουν σε μια προγραμματισμένη συνοικία αποκλεισμένων. Κατάφεραν να μας θυμώσουν. Ο θυμός ακούγεται; Ας.....

Ας τρομάξουμε από αισιοδοξία και από πείσμα