ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ


Το 776 Π.χ ο Ιδαίος Ηρακλής ίδρυσε τους Ολυμπιακούς αγώνες και συντέλεσε στην αφετηρία δημιουργίας αθλητικών δραστηριοτήτων με την παρουσία θεατών.
Απ΄ εκείνη την ιστορική πραγματικότητα , ο ελληνικός αθλητισμός γνώρισε αρκετούς αγλαούς καρπούς και άλλες φορές εμφανίστηκε με αδαμιαία περιβολή. Αποκορύφωμα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου θεωρείται η Τετάρτη Ιουλίου του 2004 και της εθνικής ομάδας μπάσκετ το 2005 στο Βελιγράδι όπου ανακηρυχθήκαμε πανηγυρικά πρωταθλητές Ευρώπης. Είμαστε πια πρωταθλητές , έρχονται όμως άλλες εποχές ;
Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες το 50% των φιλάθλων παρακολουθεί το ποδόσφαιρο ενώ το 30% ενδιαφέρεται για το μπάσκετ. Αυτό το στοιχείο αποδεικνύει την μεγάλη δυναμική της ελληνικής κοινωνίας για τα συγκεκριμένα αθλήματα.
Ένα θετικό στοιχείο του ποδοσφαιρικού θριάμβου ,ίσως και το σημαντικότερο , που αποτελεί και μάθημα ζωής είναι η απτή απόδειξη ότι η συλλογικότητα , η επιμονή , το πάθος υπερνικά ανυπέρβλητα εμπόδια , όπως είναι οι κατ΄ εξοχήν , καλύτερες ποιοτικά και τεχνικά ομάδες .
Η ιστορική κατάκτηση του Ευρωπαϊκού τροπαίου απέφερε έκπληξη στο ευρωπαικό στερέωμα και σεβασμό στο φτωχό και απαξιωμένο ελληνικό ποδόσφαιρο , που δεν είχε να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο , σε επίπεδο εθνικής ομάδας.
Οι μικροί ηλικιακά αθλητές , εμπνεύστηκαν από τον άθλο της Λισσαβώνας και οι πρωταθλητές Ευρώπης αποτέλεσαν πρότυπα μίμησης για τις νεότερες γενιές , να ακολουθήσουν τα χνάρια τους και να συνειδητοποιήσουν ότι αγαθά κόποις κτώνται.
Ο αναπάντεχος θρίαμβος του 2004 σηματοδότησε την δημιουργία περισσότερων κλειστών -μικρών γηπέδων όπου ο ενθουσιασμός και η δίψα για το δημοφιλέστερο συλλογικό άθλημα αυξήθηκε αισθητά σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια.
Η ίδρυση της Σούπερ Λίγκα αποτελεί μια σημαντική μεταρρύθμιση στα διοικητικά δρώμενα του Ελληνικού ποδοσφαίρου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ,με ουσιαστικότερο στοιχείο την από κοινού απόφαση όλων των προέδρων της Α’ κατηγορίας να συνεργαστούν αμοιβαία , με στόχο την εξύψωση του Ελληνικού ποδοσφαίρου , όσο εφικτό είναι δυνατόν να συμβεί , εξαιτίας των αντικρουόμενων οικονομικών και προσωπικών συμφερόντων.
Τα πάλαι ποτέ χρόνια η εθνική ομάδα ήταν η κομπάρσος της κάθε αθλητικής διοργάνωσης που μόνο συμπλήρωνε στα χαρτιά την παρουσία της. Εξαιτίας του ιστορικού άθλου τίθεται επικεφαλής των ομάδων που συμμετέχουν στις κατά καιρούς προκριματικές διοργανώσεις με βασικό αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει μικρότερες δυναμικότητας ομάδες και να περνά σε επόμενες τελικές φάσεις με μικρότερο βαθμό δυσκολίας.
Aν και δεν σημειώθηκαν αλματώδη βήματα προόδου , ωστόσο , αρκετοί έλληνες ποδοσφαιριστές προκάλεσαν το ενδιαφέρον ευρωπαϊκών ομάδων να αγωνιστούν σε ανταγωνιστικότερα πρωταθλήματα και να προωθήσουν , να διαφημίσουν , όσο είναι δυνατόν , τα ελληνικά ταλέντα.
Το όνειρο της κατάκτησης του Euro , που ίσως ακόμα δεν έχει συνειδητοποιηθεί , προκάλεσε τον έντονο θαυμασμό των Ελλήνων που ασχολήθηκαν με την ίδρυση συνδέσμων εθνικής ομάδας. Μια εξαιρετική προσπάθεια ,εφόσον διασπαστούν και απομονωθούν τα εθνικιστικά στοιχεία , που γεννήθηκε με την προοπτική της συνέχειας της προσπάθειας.
Το καταδικασμένο , από πολλούς , ελληνικό ποδόσφαιρο δεν οφείλει μόνο να ζηλεύει τα υπόλοιπα πρωταθλήματα και να επαφίεται στις προσωρινές δάφνες του , αλλά να δημιουργήσει τις προϋπoθέσεις ταχέων και επαναστατικών αλλαγών με στόχο την εξύψωση του.
Δυστυχώς , το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει την δυνατότητα να διαχειριστεί ποιοτικά και δημιουργικά τον ιστορικό άθλο , και η στασιμότητα είναι το στοιχείο που το διακρίνει. Δεν κυριαρχεί ορθολογικός και μακροπρόθεσμος σχεδιασμός για την καλυτέρευση των συνθηκών , αλλά με ψεύτικα ημίμετρα , δεν υπάρχει ομαλή μετάβαση σε διάδοχες καταστάσεις .Παραμένει σε μια μετέωρη κατάσταση μεταξύ ανηλικότητας και ενηλικότητας και πληγώνει τα όνειρα των φιλάθλων που δεν ξεχνούν να ονειρεύονται ακόμα.
Η έλλειψη αθλητικής παιδείας έχει επιφέρει προβλήματα στην εθνική ομάδα , με αποκορύφωμα , τον επίσημο αγώνα Ελλάδας –Τουρκίας , που δημιουργήθηκαν επεισόδια μεταξύ των θεατών. Οι οπαδικές αποχρώσεις καθώς και ο εθνικισμός ,από λίγους ευτυχώς φιλάθλους , γυμνώνει το αθλητικό ιδεώδες και γυρίζει την εθνική ομάδα χρόνια πίσω. Η καταστολή δεν θεωρείται η λύση του προβλήματος κάθε φορά που οι θεατές ηδονίζονται να ΄΄καταναλώνουν΄΄ νίκες σε βάρος του θεάματος ,του παιχνιδιού , της φαντασίας. Αντίθετα η πρόληψη , η ανάπτυξη της αθλητικής παιδείας από τα σχολεία και η συνειδητοποίηση της έννοιας του αθλητικού πνεύματος αποτελούν όπλα καταπολέμησης της έξαρσης της βίας
To θαύμα του 2004 , δεν συντέλεσε στην ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης , με οικονομικούς πόρους από την πολιτεία , για να αποτελέσει ουσιαστικό ρόλο στην κατεύθυνση ίδρυσης αθλητικών εγκαταστάσεων.
H οδύσσεια της εθνικής ομάδας του ποδοσφαίρου μοιάζει με ένα καράβι που αν και είχε κατά καιρούς ικανοποιητικό πλήρωμα και άξιο καπετάνιο , ωστόσο κυβερνάται χωρίς χάρτη , χωρίς πυξίδα , χωρίς προσανατολισμό.
Οι αλκυονίδες ημέρες του Ελληνικού μπάσκετ , ευτυχώς συνεχίζονται , από την ιστορική αφετηρία του 1987 , και η επίσημη αγαπημένη δεν ματαίωσε τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις των φιλάθλων σε επίπεδο διακρίσεων.
Αξιόπιστοι ξένοι και ταλαντούχοι μπασκετμπολίστες οδεύουν στην χώρα μας και προσφέρουν σημαντικές αθλητικές υπηρεσίες ,έχοντας γνώση την δυναμικότητα και την ευρωπαϊκή προβολή του ελληνικού πρωταθλήματος.
Η φήμη και η αγωνιστική αξία των ελλήνων αθλητών αποτέλεσε αποφασιστικό παράγοντα να επιδείξουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον , σύλλογοι βεληνεκούς της Γηραιάς και της Αμερικάνικης ηπείρου. Το ελληνικό στοιχείο είναι πια καθολικά αποδεκτό στο παγκόσμιο χρηματιστήριο του μπάσκετ και θεωρείται αξιόπιστη επένδυση .
Oι συνεχείς επιτυχίες της εθνικής ομάδας αποτέλεσε το εφαλτήριο για την δραστηριοποίηση των νέων γενεών στο άθλημα του μπάσκετ με αποτέλεσμα να δημιουργούνται νέα , αξιόπιστα ταλέντα που γαλουχούνται από τα ανδραγαθήματα των πεπειραμένων αθλητών.
Η έννοια της συνέχειας είναι ένα στοιχείο που κυριαρχεί ,ως αλυσίδα , με την έννοια ότι σε θέσεις κλειδιά στην οργανωτική δομή της εθνικής επανδρώνονται παλαιότεροι αθλητές που μεταδίδουν τις γνώσεις , την φλόγα και την εμπειρία τους στους εν ενεργεία μπασκετμπολίστες.
Ο άθλος στο Βελιγράδι επιτάχυνε τις διαδικασίες αγοράς ξένων ,εγνωσμένης αξίας , παιχτών , από τις ελληνικές ομάδες του πρωταθλήματος , με αποτέλεσμα ο θεμιτός ανταγωνισμός ανάμεσα στους παίχτες να αποβαίνει εποικοδομητικός .
Ωστόσο , οι δημόσιοι πόροι , δεν αυξήθηκαν προς όφελος της ομάδας , είτε πρόκειται για παροχές παιχτών ,είτε για την καλυτέρευση της οργανωτικής δομής της εθνικής ομάδας.
Το συνδικαλιστικό όργανο των μπασκετμπολιστών δεν έχει ακόμα επιτύχει να διεκδικήσει τα προβλεπόμενα δικαιώματα τους , όπως η αμοιβή τους , και οι συμμετέχοντες της εθνικής , αγωνίζονται με κριτήριο την αγάπη τους για την νίκη , και λιγότερο για τις οικονομικές απολαβές.
Τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας έχουμε την δυνατότητα ,όχι μόνο να τους ονειρευτούμε , αλλά και να τους αγγίξουμε , αρκεί να παύσουμε να είμαστε ‘’πρωταθλητές ‘’ στην χώρα της Βαβυλωνίας , στην χώρα της ασυνεννοησίας.

ΣΟΡΟΒΕΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ